Jak powstało euro?

Euro to druga co do wielkości waluta światowa zaraz po dolarze. Jakie były początki powstania wspólnej waluty europejskiej? Jaki był powód decyzji o projekcie wspólnej waluty? W których krajach nie zapłacimy jeszcze w euro?
Historia powstania euro rozpoczyna się w roku 1951 od Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. Wtedy właśnie Francja, Włochy, Niemcy Zachodnie, Belgia, Holandia oraz Luksemburg uzgodniły utworzenie jednego rynku węgla i stali, podlegającego przyjętym przez powyższe państwa zasadom handlu.
Głównym powodem tej decyzji było niedopuszczenie do kolejnej wojny, a powyższe państwa miały wspólnie decydować o przeznaczeniu zasobów stali i węgla. EWWiS rozpoczęła integrację gospodarczą i utworzenie jednolitego rynku europejskiego. Natomiast w roku 1957 powstała EWG czyli Europejska Wspólnota Gospodarcza i Europejska Wspólnota Energii Atomowej.
W 1970 roku opublikowano raport tzw. grupy wysokiego szczebla pod auspicjami Pierre’a Wernera, ówczesnego premiera Luksemburga. Raport przedstawiał sposoby utworzenia unii walutowej i gospodarczej w przeciągu dekady.
Za początek funkcjonowania euro uznaje się rok 1979 dzięki utworzeniu ECU wirtualnej waluty europejskiej. Wtedy też rozpoczął działalność Europejski System Walutowy. Państwa członkowskiego podjęły decyzję, że waluty państw członków mają trzymać kurs walutowy w określonym marginesie.
Rok 1989 przyniósł różne zmiany w Europie. Był to rok upadku komunizmu, ale także rozmów członków zrzeszonych na temat stworzenia UGW czyli unii gospodarczo-walutowej. Powołany przez Radę Europejską w roku 1988 Komitet Delorsa miał analizować i wyznaczać etapy tworzenia UGW. Nazwa Komitetu Delorsa wzięła się od Jackquesa Delorsa, który pełnił wtedy funkcję przewodniczącego Komisji Europejskiej. Końcowym efektem prac Komitetu był dokument opisujący wcześniej wspomniane etapy utworzenia UGW. Owocem prac grupy pod przewodnictwem Delorsa było zlikwidowanie ograniczeń w przepływie kapitału między państwami członkami skupionymi wokół UGW. Bez trudu można już było dokonywać transferu kapitału.
Traktat z Maastricht podpisany przez przywódców krajów europejskich w roku 1992 stanowił początek wdrożenia UGW. Zostały uzgodnione w nim warunki i wytyczne dla każdego z państw, pragnących dołączyć do UGW. Kolejnym etapem było powołanie EIW czyli Europejskiego Instytutu Walutowego, który miał przygotować system do możliwości objęcia odpowiedzialnością przez Europejski Bank Centralny za politykę pieniężną w strefie euro.
Waluta euro została oficjalnie wprowadzona w dniu 1 stycznia 1999 roku po dekadzie przygotowań. Banki centralne wszystkich 11 państw członkowskich oddały swoje uprawienia w zakresie prowadzenia polityki pieniężnej EBC czyli Europejskiemu Bankowi Centralnemu. Nowa waluta europejska stała się od tego czasu oficjalną walutą księgową na rynkach finansowych. Oficjalnie euro stało się walutą: Włoch, Niemiec, Portugalii, Austrii, Belgii, Irlandii, Luksemburga, Finlandii, Francji, Hiszpanii oraz Holandii. Grecja jako kolejna wprowadziła euro do swojego systemu w 2002 r.
Od roku 2002 nowa waluta europejska weszła oficjalnie do obiegu, nastąpiła wymiana monet i banknotów narodowych na euro. Do strefy euro w roku 2007 przystąpiła Słowenia, a rok później Malta i Cypr. W tym samym roku nastąpił globalny kryzys finansowo-gospodarczym a odpowiedzią na to było powstanie inicjatyw mających na celu stabilizację sytuacji na rynkach finansowych, takich jak Europejski Mechanizm Stabilności. W 2009 roku do strefy euro weszła Słowacja, a już w 2011 roku do grona państwa posiadających tą walutę dołączyła Estonia.
Niewątpliwie kryzys z 2008 roku podważył zaufanie do euro. Odpowiedzią na to było zapewnienie płynności bankom, obniżenie stopy procentowej oraz stworzenie programu skupu obligacji państwowych, co umożliwiło obniżenie poziomu inflacji do poziomu 2% w strefie euro. Skutkowało to uspokojeniem sytuacji finansowej w państwach członkowskich. Po operacjach stabilizujących system finansowy Łotwa włączyła się do strefy euro w roku 2014. W tym też czasie wprowadzono nadzór nad bankami poprzez wprowadzenie Jednolitego Mechanizmu Nadzorczego pod auspicjami EBC, co zapewniało bezpieczeństwo banków w strefie euro.
Ostatnim państwem dołączonym do strefy euro była Litwa. Nastąpiło to w roku 2015. Od tego czasu instytucje finansowe strefy euro ciągle pogłębiają integrację. Przyczyniło się to do sprawozdania instytucji europejskich czyli Komisji Europejskiej, EBC, Rady Europejskiej, PE i Eurogrupy.
W 2017 roku rozpoczęto dyskusję o dokończeniu tworzenia jednolitych warunków unii bankowej dla państw strefy euro czyli o zwiększeniu jedności, skuteczności oraz sprawiedliwej rozliczalności. Komisja pod przewodnictwem Jean-Claude Junckera przedstawiła plan inwestycyjny dla Europy w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego i zwiększenia ilości zatrudnionych w poszczególnych sektorach. Równocześnie powstała inicjatywa stworzenia unii rynków kapitałowych.
Walutę euro obecnie używa około 340 mln mieszkańców starego kontynentu i jest to druga najważniejsza waluta przy udzielaniu pożyczek, kredytów oraz utrzymywaniu rezerw bankowych. Euro można wymieniać np. w kantorach internetowych. Korzysta z tego wielu ludzi, gdyż jest to wygodny sposób wymiany walut w obecnych czasach. Jadąc na wakacje nie trzeba iść do kantoru stacjonarnego, a środki trafiają bezpośrednio na konto bankowe.